Polanica-Zdrój

Przełomowy chyba dzień tej wiosny, w którym chyba każdy, kto tylko mógł spędził na świeżym powietrzu, ja poświęciłem... zupełnemu lenistwu. Korzystając z pierwszego, na dobrą sprawę, dnia urlopu szkoleniowego - siłą rzeczy, jak to w niedziele, bez zajęć - dałem sobie spokój z chyba wszystkim prócz oddychania i odżywiania. Dopiero ok. 19:00 "leń" mnie opuścił. I tak, pięć po siódmej, wyskoczyłem przez Wielisław sprinterskim tempem do Polanicy (gdzie polansowałem się nieco wśród kuracjuszy w dzielnicy zdrojowej ;-) ), po czym wróciłem do siebie.

Słowem, nic specjalnego!