Przełęcz Łaszczowa i Kukułka
Piątek, 19 kwietnia 2013
· Komentarze(2)
Po powrocie z pierwszych szkoleń we Wrocławiu, wybrałem się ok. 19:00 w psią pogodę w Bardzkie - na podjazdy.
Najpierw Przełęcz Łaszczowa, obecna jak się okazuje zarówno od strony Kłodzka, jak i od strony Laskówki w znanej i cenionej Internetowej Bazie Podjazdów Michała Książkiewicza. Po jeszcze więcej informacji o tym miejscu odsyłam zainteresowanych na blog Mirka, gdzie przy wpisów z maja ub.r. są fotografie, mówiące wszystko o Przełęczy.
Na górze - rześko i już czysto. Mamy 19 kwietnia i ani grama śniegu w Górach Bardzkich, mimo że jeszcze tydzień temu było inaczej. Zjechałem do tablicy miejscowości Laskówka i wróciłem do Wojciechowic.
Dalej, w zupełnym zmroku, podjechałem na Kukułkę, skąd jak na dłoni widać Kłodzko i okolicę. Z racji ciemności, pooglądałem spod nadajnika tysiące światełek rozświetlających moje nowe miasto. Nie chciałem po ciemku wracać niebezpieczną drogą krajową, więc wróciłem się do Wojciechowic i przez Owczą Górę, szpital i Rynek wróciłem do domu.
Najpierw Przełęcz Łaszczowa, obecna jak się okazuje zarówno od strony Kłodzka, jak i od strony Laskówki w znanej i cenionej Internetowej Bazie Podjazdów Michała Książkiewicza. Po jeszcze więcej informacji o tym miejscu odsyłam zainteresowanych na blog Mirka, gdzie przy wpisów z maja ub.r. są fotografie, mówiące wszystko o Przełęczy.
Na górze - rześko i już czysto. Mamy 19 kwietnia i ani grama śniegu w Górach Bardzkich, mimo że jeszcze tydzień temu było inaczej. Zjechałem do tablicy miejscowości Laskówka i wróciłem do Wojciechowic.
Dalej, w zupełnym zmroku, podjechałem na Kukułkę, skąd jak na dłoni widać Kłodzko i okolicę. Z racji ciemności, pooglądałem spod nadajnika tysiące światełek rozświetlających moje nowe miasto. Nie chciałem po ciemku wracać niebezpieczną drogą krajową, więc wróciłem się do Wojciechowic i przez Owczą Górę, szpital i Rynek wróciłem do domu.
Morpheo
